Umuwi Ka Na

Disyembre 24,2010… May isang binatang nakatira sa isang apartment. Mag-isa lang sya dito. Ilang taon na syang SMP. Samahan ng malalamig ang pasko.

Alas Diyes na ng Gabi. Kumuha sya ng Oreo at naupo sa sofa. Tumayo ulit sya at nagtimpla ng gatas na Nido. Naupo ulit sya. Pinindot ang play sa malaking cd player. Tumugtog ang kanta ng The Carpenters.

“Chestnuts… roasting.. on an open fire… la la la la”

At kanyang isinawsaw ang oreo sa gatas.

Nguya, nguya, pikit… Pagdilat nya ay tumingin sya sa bintana. May christmas lights na patay-sindi. Ang ganda-ganda.

Nangangamoy lutong manok… Ay luto na pala ang turkey sa microwave oven! Dali-dalian syang tumakbo bago pa masunog ang turkey.

Kukunin na nya ang turkey ng biglang…

“Jingle bells! Jingle bells! Jingle all the way!!!”

May nangangaroling sa labas. Agad nyang binuksan ang pinto ng apartment at may dalawang cute na bata. Inabutan nya ng tigbente pesos. Pumasok sya ulit para asikasuhin at ihanda ang turkey.

“Last Christmas, I gave you my heart… the very next day… la la la”

May nangangaroling na naman… ay ringtone pala yun ng celphone nya.

“HELLO!!! Hello mama?”

“Hello Ham! Hamishuuuu!!”

“Mama ang korni mo naman hahahah”

“To naman. o kumusta ka dyan?”

Mga 5 seconds na blangko si Ham. Di nya ma explain kung anong nararamdaman. Umupo sa sofa, at hininaan ng kaunti ang Music Player.

“Eto ma. Ok naman. Pero mas ok kung nandito ka.”

“Ang drama naman ng anak ko.”

Natameme na naman si Ham.

“Kelan nga ba tayo huling nagkita?”

“Mama naman eh, fetus pa lang ako di na kita nakita. Mga 22 years na siguro. Ay basta. 22 years.

“Loko mo, fetus? Di kita inabort. Tong batang to talaga puro biro.”

“Mama alam mo ba pag nag wewebcam-chat tayo, nirerecord ko lahat yon. Nakompile ko na nga sa maraming cd’s/ Ipapadala ko sayo mga kopya.”

“Di nga? Na touch naman ako anak. Teka, yung carpenters nga anak patugtugin mo. ”

“Ma, tapos na po kanina. Hahaha. Sige po, patugtugin ko ulit.”

“Chestnuts.. roasting on an open fire…. la la la la”

“Anak, alam mo bang yung mga pictures mo sa facebook, pinapaprint ko. Tapos kinikiss ko yun at inaakap bago ko matulog. ”

“Talaga po mama?”

“Oo naman Ham, anak. Kami nga ni Daddy mo, panay ang pictorial namin dito sa Dubai. Kahit nahihiya sa camera daddy mo, sige pa rin kami. Para lang may maipost sa facebook na yan. Kita mo ba kami?”

“Hehe opo naman. Marami na kong pina frame na pictures nyo dito.”

“Tapos anak alam mo ba, ngayong paskong to, ang saya-saya namin ng daddy mo kase ano…”

Napahaba-haba ang kwento ng mama ni Ham. Halos di nga makasingit ang binata dahil sa bigat ng nararamdamang pagkasabik.

“Mama kelan po ba kayo uuwi?”

Di na napigilan ni Ham ang pagkalungkot. Tuloy-tuloy ng umagos ang mga luha sa kanyang mga mata. Dinig na dinig ng mama nya ang kanyang pag-iyak at paghikbi.

“Mama. Mama. Mama. Gusto kitang mayakap. Gusto kitang i kiss. Araw-araw hinahanap kita. Lalo na tuwing pasko at tuwing birthday ko. Mama. Mama.”

Halos di maintindihan ng mama ang sinasabi ng kanyang anak dahil sa iyak. Parang nabubulol pa nga.

“Huhuhuhu”

“Tahan na anak. Bumaba ka na sa apartment mo. paparada na namin ni Daddy ang sasakyan. Salubungin mo kami. Surprise!!!”

“Wahhh!!!”

Naihagis ni Ham ang cellphone sa kusina at swak na nashoot sa pwet ng turkey. Tumakbo sya ng matulin pababa ng apartment…

 

MERRY CHRISTMAS!!!